Pictura Dordrecht 16 – 10 – 1992
Jan Wessendorp Schilderingen
Bergen op Zoom “De Tuiging van de Zin”
Over: De Titel
Ik koos deze samenvattende titel voor de tentoonstelling als reactie op de woorden van Rien Halters: “De Verzinnelijking van het Tuig”.
Afzonderlijke titels heb ik weggelaten, wellicht voelt de bezoeker na lezing van deze brief zich geïnspireerd om die zelf in te vullen.
Over: Tuiging
“De Tuiging van de Zin” heeft een tweeledige betekenis.
De beteugelingoo-; scholing en ordening van de zinnen, de krachten die in een mens werkzaam zijn.
In een zo verworven eenheid en authentieke compositie kunnen ze uitbeelden wie die mens is.
Dan volgt de “Getuigenis van de Zingeving”.
Tot een eenheid gekomen vindt hij zichzelf en daarmee doel en betekenis van zijn leven. Heel zijn wezen en werk drukt dat nu uit.
Dat is de tweeledige weg van de schilder.
Over: Echte Kunst
Alle echte kunst is daarom visie op het leven, boodschap, duiding in onconventionele betekenis religieus.
Het worstelt om het eeuwig menselijke in beeld te brengen, niet het gemak, de snelheid en de waan van alle dag, maar wat er altijd is geweest en altijd zijn zal om ook de mens van nu te inspireren in zijn wezenlijke zijn: zijn hartstochten, zijn verlangens, zijn strijd en pijn, zijn bestemming en geluk.
Diep in ons kennen we dat gevecht allemaal, het is een gevecht, gevoed door een hevig verlangen, het is van alle mensen en van alle tijden, maar misschien was het nooit eerder zo in de mode om het gevecht te ontkennen en ons te omringen met wat oppervlakkig geruststelt om onze innerlijke strijd en verlangen onzichtbaar te maken.
Over: Hoe je ook anders kunt denken
Nu zijn er mensen die over kunst andere gedachten hebben.
Een bekende museumdirekteur deelde mij eens mee, “Kunst is als iedereen m Nederland tegelijk opspringt en ze voelen in China de trilling”.
Hij zag het verschil niet tussen kunst en een kunststukje.
In deze opvatting wil men alleen worden geschokt door effecten en affekten om zo een besef te hebben dat men bestaat.
Men wil zich op een vitaal of intellectueel niveau kunnen uit-leven.
Er is geen verlangen in om zichzelf tot een kunstwerk om te vormen waarin al het vitale en intelligente bouwmateriaal wordt, waarin een be-leving van zichzelf kan plaatsvinden.
Over: Ont-roeren
De mogelijkheid om te ontroeren in de kunst, om de ontvanger innerlijk in beweging te brengen, tot een zelfbeleving aan te zetten zit hem niet in het gedreven verlangen van de voortbrenger om zichzelf te willen meedelen, te willen inwerken op anderen of in de lust om te vormen.
Die mogelijkheid zit hem in het vermogen van de voortbrenger om te scheppen uit de bron van het leven die hij heeft kunnen aanboren en waaraan hij een authentieke schilderkunstige vorm heeft kunnen geven: “de tuiging van de zin”.
Over: De kunstliefhebber
Wanneer zal de kunstliefhebber weer onafhankelijk van de “kunstgoeroes” en de normering door museum en galerij zelf gaan kijken, waarderen en kopen.
Waardoor hij actief de ontwikkeling van de kunst kan mee bepalen.
Zo zal hij een tegenwicht kunnen vormen tegen de profanering en commerciële uitbuiting van de kunst waarop velen, ook de kunstenaar zelf nu recht menen te hebben.
Over: Mijn werk
Mijn schilderkunstige middelen zijn de primaire beeldingsmiddelen.
\ierschillende kleur..:lekken en lijnen met steeds een heel eigen definitie in een onderlinge samenhang.
De middelen zijn primair. De onderlinge samenhang is complex eil gedifferentieerd.
Ik gebruik ze expressief d.w.z. vorm en kleur wordt niet bepaald door wàt het moet voorstellen of door de stemming van wat ik waarneem, maar door de betekenis die ik er aan hecht.
Het zijn altijd “portretten van een zelf”.
Zo ook deze brief. Jan Wessendorp