16 maart t/m 30 juni Het Markiezenhof en Galery Lukisan
1 juni t/m 30 juni Galerie Arsis, allen in Bergen op Zoom.
De komende maanden is er op drie locaties een expositie met werk van Jan Wessendorp. Dat mag met recht een overzichtstentoonstelling heten van een van de meest bijzondere beeldend kunstenaars die Brabant rijk is.
Willem Jongeneelen
Het oeuvre van Jan Wessendorp (Soerabaja, 1940) telt zo’n 500 werken.
,,Ik heb nooit veel verkocht. Ik maak geen vrolijk werk, denk niet commercieel en werkte op formaten die te groot voor woonkamers zijn. Er is veel opgeslagen. Wie zorgt er voor mijn werk als ik er niet meer ben.
Wat gebeurt ermee? Daar lig ik wakker van.”
Wessendorp schonk een deel aan de Gemeente Bergen op Zoom. Bij het Markiezenhof krijgt het werk volgens hem een goede behandeling. De 34 werken die het museum uitzocht worden daar tentoongesteld. Galery Lukisan koos 20 werken die gelijktijdig worden geëxposeerd. ,,In de kelder daar zijn voor het eerst 3D-werken van mij te zien. Driedimensionaal werken heeft me altijd uitgedaagd. In triplex, zagen, snijden, buigen en plakken zodat het in de vorm blijft staan. De beperking maakt het krachtig. Je moet je altijd blijven afvragen wat een werkbeeldkracht geeft en wanneer het overtuigd.
Later toont ook Stichting Arsis hun keuze uit het rijke oeuvre. ,,Met de selectie bemoeide ik me niet. Het doornemen en terugblikken zorgde wel voor een positieve confrontatie. Je ziet verbanden. Je begrijpt weer waar het vandaan kwam en hoe de stijl zich ontwikkelde. Hetwerd steeds nadrukkelijker uiting geven aan wat ik belangrijk vind. Je ziet ook hoe ik datsteeds op een andere manier beeldend probeerde over te brengen.”
De eerste beelden op de expo stammen uit 1960. ;,Het zijn vrijwel altijd mensen, ontstaan uit trauma’s in het kamp met mijn moeder in Nederlands-Indië. Hoewel ik me niets herinner, moet ik me dodelijk eenzaam gevoeld hebben. Totaal onvoorbereid om in een sociale gemeenschap te leven. Je probeert mensen te ontmoeten door een beeld van ze te vormen.
Ik representeer wat er van binnen in de mens aan de hand is. Ik heb nooit een definitief plan. Gedurende het proces ontstaat langzaam het beeld. Ze zeggen dan dat het schilderij zichzelf schildert.”
Zijn gezondheid is er de oorzaak van dat nieuwe werken maken steeds lastiger wordt. ,,Ikwerk nog wel. Het ideale, volkomene heeft geen Beeltenis. Wel willen hand en hart haar onthullend. Hoe zou ik mij van deze drift verschonen. Ik heb al zes jaar Parkinson. Alles gaat langzamer. Ik mis de kracht en ben soms depressief. Spreken wordt moeilijker, ben minder mobiel en kan niet goed meer lezen. Spiertjes die het oog aansturen doen dat niet meer in
harmonie. Het is een kloteziekte. Hoog tijd dus voor de overzichtstentoonstelling. Ben er blij mee.”